Objective: In this study, clinical symptoms, functional recovery levels and stressful life events of patients with schizophrenia were evaluated to investigate the relationship between life events and functional recovery.
Method: Fifty-three subjects diagnosed with schizophrenia at the psychiatry outpatient clinic of Black Sea Technical University in the remission period were enrolled in the study. Three interviews, each at 3 months interval were made with the participants. The participants were evaluated with socio-demographic data form, Positive and Negative Syndrome Scale, Calgary Depression Scale, the Functional Remission of General Schizophrenia Scale at the baseline, third and sixth month interviews. The number of stressful life events were determined according to Life Events List at the third and sixth month.
Results: There was no significant change in the PANNS values measured at the baseline, 3rd month and 6th month interview (p>0.05). Depression scores were significantly increased at the follow-up interviews compared to that of baseline interview (p0.05). A significant relationship and a negative correlation was found between functional recovery levels and depression scores at both the baseline and third month interviews (p0.05).
Conclusion: Stresfull life events in remitted schizophrenia patients reduces functionality via depressive symptomatology without affecting severity of negative and positive symptoms.
Şizofrenide zorlayıcı yaşam olaylarının işlevsellik düzeyi üzerine etkisi
Amaç: Çalışmada, şizofreni hastalarının klinik belirtileri, işlevsel iyileşme düzeyleri ve zorlayıcı yaşam olayları değerlendirilmiş; yaşam olayları ile işlevsel iyileşme arasındaki ilişki araştırılmıştır.
Yöntem: Çalışmaya, KTÜ Psikiyatri Polikliniğinde şizofreni tanısı konan, tedavi değişikliği yapılmayan, remisyon dönemindeki 53 katılımcı dahil edilmiştir. Katılımcılarla 3 ay aralarla toplam 3 görüşme yapılmıştır. Katılımcılara 0., 3., 6. aylarda, sosyodemografik veri formu, Pozitif ve Negatif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (PNBDÖ), Calgary Depresyon Ölçeği (CDÖ), Şizofrenide İşlevsel İyileşme Ölçeği uygulanmıştır. Yaşam olayları listesi ile 3. ve 6. ayda hastaların zorlayıcı yaşam olayı sayıları belirlenmiştir.
Bulgular: Hastaların 0., 3. ve 6. ay sonunda ölçülen PNBDÖ ölçümlerinde anlamlı bir değişim bulunmamıştır (p>0.05). Hastaların ölçülen depresyon puanlarında takip görüşmelerinde, ilk görüşmeye göre anlamlı yükselme tespit edilmiştir (p<0.05). Bu anlamlı yükselmenin ilk ve son görüşme arasındaki değişimden kaynaklandığı bulunmuştur (p<0.05). Hastaların 3. ayda belirlenen zorlayıcı yaşam olay sayısı ile işlevsel iyileşme düzeyi arasında negatif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). Hastaların 6. ayda belirlenen zorlayıcı yaşam olayı sayısı ile işlevsel iyileşme düzeyi arasında negatif yönlü düşük düzeyde anlamlı olmayan bir ilişki bulunmuştur (p>0.05). Depresyon puanları ile işlevsel iyileşme düzeyleri arasında ilk görüşmede ve 3. ayda negatif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<0.05); 6. ayda ise negatif yönlü düşük düzeyde anlamlı olmayan bir ilişki tespit edilmiştir (p>0.05).
Sonuç: Yaşam olayları pozitif ve negatif belirti şiddetlerinde değişim yapmadan, depresyon belirtileri üzerinden işlevsellikte düşüşe sebep olmaktadır.