Psychiatry and Clinical Psychopharmacology
Original Papers

Risk of psychotropic drug interactions in real world settings: a pilot study in patients with schizophrenia and schizoaffective disorder

1.

Pamukkale University School of Medicine, Department of Psychiatry, Denizli - Turkey

2.

Gazi University School of Medicine, Department of Psychiatry, Ankara - Turkey

3.

Servergazi State Hospital, Psychiatry Clinic, Denizli - Turkey

Psychiatry and Clinical Psychopharmacology 2014; 24: 235-247
DOI: 10.5455/bcp.20140311041445
Read: 1092 Downloads: 659 Published: 16 February 2021

Objective: The rate of polypharmacy is increasing in patients with psychotic disorders. Polypharmacy is defined as the concomitant use of two or more drugs at a time. As most psychotropic medications are metabolized via the cytochrome enzyme system, it is easy to predict that polypharmacy will increase the risk of drug-drug interactions. This study was planned to evaluate the interaction risks of medications used by patients with a diagnosis of schizophrenia and schizoaffective disorder.

Method: This study enrolled inpatients and outpatients of 18–65 years of age, diagnosed with schizophrenia or schizoaffective disorder according to the DSM-IV classification, who had been receiving antipsychotics for at least 12 weeks. Co-administration of antipsychotic and other psychotropic drugs for at least 4 weeks was recorded as polypharmacy. The risk of interaction was determined as follows: all medications one patient was using were sent to the internet site https://drugs.com as individual treatment regimens, and interaction information for healthcare specialists was used.

Results: The study sample consisted of 240 patients (141 males; 58.8%; 99 females; 41.2%) in total, with the schizophrenia spectrum of diseases (schizophrenia, schizoaffective disorder). One hundred and thirty six (56.6%) patients used only one antipsychotic and 104 (43.4%) patients used 2 or more antipsychotics. The mean number of medications was 2.58±1.22 (min 1-max 6), the mean number of interactions was 1.90±2.04 (min 1-max 10). One hundred and seventy two (71.7%) patients were taking medications with a risk of interaction, with 417 total drug interaction risks. Of the interaction risks, 87.8% (total number 366) were at a moderate level. Approximately one quarter of the patients (n=42, 24.4%) were using medications with a major risk, and two patients (1.2%) were taking drugs with a minor risk of interaction. Among probable outcomes of drug interactions, the first 3 places were occupied by a risk of anticholinergic side effects, a risk of CNS or respiratory depression and a risk of QT prolongation.

Conclusion: The present study reports that an important percentage of patients are exposed to drug– drug interactions with ever-increasing use of multiple medications in the schizophrenia spectrum of diseases, and among these interactions, most major risks were cardiovascular risks, especially QT prolongation. Prospective studies with larger numbers of patients are needed in this area.


Günlük klinik pratikte psikotrop ilaç etkileşimleri riski: Şizofreni ve şizoaffektif bozukluğu olan hastalarda bir ön çalişma

Amaç: Psikotik bozukluklarda giderek polifarmasi oranı artmaktadır. Polifarmasi eş zamanlı olarak iki veya daha fazla ilacın birlikte kullanımı olarak tanımlanmaktadır. Psikotrop ilaçların çoğu sitokrom enzim sistemi ile metabolize edildiği için polifarmasi uygulaması ile ilaçilaç etkileşim riskinin artacağı öngörülebilir. Bu çalışmada şizofreni ve şizoaffektif bozukluk tanısı konan hastalarda kullandıkları psikotrop ilaçlar arasındaki etkileşim riskinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem: Bu çalışmaya DSM-IV’e göre şizofreni ve şizoaffektif bozukluk tanısı konan, yatarak ya da poliklinikten takip olan, en az 12 haftadır antipsikotik alan 18-65 yaş arası hastalar alınmıştır. En az 4 haftadır eş zamanlı olarak kullanılan antipsikotik ve diğer psikotrop ilaçlar polifarmasi olarak kaydedildi. Etkileşim riskini tespit etmek için, her hastanın kullanmakta olduğu ilaçlar https:// drugs.com adresine bireysel tedavi rejimi olarak girildikten sonra profesyonellere yönelik etkileşim bilgilerinden yararlanılarak araştırıldı.

Bulgular: Çalışma grubu şizofreni spektrum bozukluğu (şizofreni, şizoaffektif bozukluk) olan 141 erkek (%58.80), 99 kadın (%41.20) toplam 240 hastadan oluşmaktaydı Tek antipsikotikle tedavi edilen hastaların oranı % 56.6 (s:136), iki veya daha fazla antipsikotik kullananların oranı %43.4 (s:104) idi. Kullanılan ortalama ilaç sayısı 2.58±1.22 (min 1-max 6), ortalama etkileşim sayısı 1.90±2.04 (min 1-max 10) olarak bulundu. Toplam 172 (%71.7) hasta etkileşim riski taşıyan ilaçları kullanmaktaydı, bu hastalarda toplam 417 ilaç etkileşimi riski mevcuttu. Etkileşim riskinin %87.8’i (toplam sayı 366) orta düzeyde idi. Hastaların yaklaşık dörtte biri (sayı 42, %24.4) major, 2 hasta (%1.2) minör ilaç etkileşim riski taşıyan ilaçları kullanmaktaydı. İlaç etkileşimlerinin olası sonuçları arasında ilk üç sırayı antikolinerjik yan etki riski, merkezi sinir sistemi ve solunum depresyonu riski ve QT uzaması riski yer almakta idi.

Sonuç: Araştırmamız şizofreni spektrum bozukluklarında giderek artan çoklu ilaç kullanımı ile birlikte hastaların önemli bir kısmının ilaç-ilaç etkileşim riskiyle karşı karşıya olduğunu, bu etkileşim risklerinden major ilaç etkileşim riskinin büyük çoğunluğunun kardiovasküler riskler, özellikle de QT’de uzama riski olduğuna işaret etmektedir. Bu alanda ileriye dönük daha geniş vaka katılımlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Files
EISSN 2475-0581