Psychiatry and Clinical Psychopharmacology
Original Papers

Assessment of cardiovascular risks due to methylphenidate in six months of treatment in children with attention deficit and hyperactivity disorder

1.

Departments of Pediatric Cardiology, Ankara Child Health, Hematology Oncology, Education and Research Hospital, Ankara - Turkey

2.

Department of Child and Adolescent Psychiatry, Faculty of Medicine, Gazi University, Ankara, Turkey

3.

Departments of Child and Adolescent Psychiatry, Ankara Child Health, Hematology Oncology, Education and Research Hospital, Ankara - Turkey

4.

Department of Child Psychiatry, Ankara Pediatric Hematology Oncology Training and Research Hospital, Ankara-Turkey

Psychiatry and Clinical Psychopharmacology 2014; 24: 248-252
DOI: 10.5455/bcp.20140702010106
Read: 890 Downloads: 590 Published: 16 February 2021

Objectives: Cardiovascular adverse effects can be seen rarely in patients receiving methylphenidate for attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD). In this study, we planned to investigate the effects of methylphenidate on the cardiovascular system in ADHD patients.

Methods: One hundred and forty-one patients, who were diagnosed with ADHD and started on methylphenidate treatment between May 2011 and May 2012, were investigated. A cardiologic evaluation was performed on all of the patients before the methylphenidate treatment was begun. Subsequently, the patients were invited for regular visits at three months intervals for assessment of cardiovascular and electrocardiographic (ECG) changes during this treatment. The data of all these patients at the beginning of treatment and within the first 6 months were evaluated. Thirty-five patients (24.8%) suffered from various cardiovascular symptoms in the first 6 months. Demographic characteristics, heart rate, systolic and diastolic blood pressures, QTc duration on ECG, rhythm Holter and 24-hour blood pressure monitoring results of these patients were evaluated.

Results: Thirty-five patients (10 girls and 25 boys) had cardiovascular symptoms in the first 6 months. The mean age of patients was 9.2±2.8 years. Although QTc duration significantly increased after methylphenidate treatment (p<0.05), this increase was within normal ranges. Similarly, systolic and diastolic blood pressures of patients increased significantly. This increase was between the 90-95th percentiles in only 5 patients. Twenty-fourhour blood pressure monitoring results were normal, and the methylphenidate treatment of these patients was not stopped. The mean heart rate of patients was also increased, but this increase was not statistically significant. The symptoms with respect to the cardiovascular system were palpitations in 16 patients (45.8%), chest pain in 11 patients (31.5%), palpitations with chest pain in 5 patients (14.2%) and dyspnea in 3 patients (8.5%). All patients’ ECG and rhythm Holter results were within normal limits. Two patients discontinued treatment because of their parent’s unwillingness for the drug to be continued.

Conclusions: In ADHD patients, the elongation of QTc duration and increase in the systolic and diastolic blood pressures were statistically significant during 6 months of methylphenidate treatment. However, all these changes remained within normal limits. All patients receiving this drug should be monitored carefully for cardiovascular side effects.


Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarda metilfenidat tedavisinin altıncı ayında kardiyovasküler risklerin değerlendirilmesi

Amaç: Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) nedeniyle metilfenidat kullanan hastalarda nadiren kardiyovasküler yan etkiler görülebilmektedir. Bu çalışmada, DEHB’li hastalarda metilfenidatın kardiovasküler sistem üzerine etkilerininin araştırılması planlandı.

Yöntem: Mayıs 2011-Mayıs 2012 tarihleri arasında DEHB tanısı ile metilfenidat tedavisi başlanan 141 hasta incelendi. Hastaların hepsi metilfenidat tedavisinden önce kardiyolojik açıdan değerlendirildi. Sonrasında hastalar metilfenidat kullandıkları süre boyunca üç ay aralar ile kardiyovasküler ve elektrokardiyografik (EKG) değişikliklerin değerlendirilmesi için kontrole çağrıldılar. Tedavinin başında ve ilk altı ayında hastaların tüm verileri değerlendirildi. Otuz beş (%24.8) hastada ilk 6 ay içerisinde çeşitli kardiyovasküler yakınmalar görüldü. Demografik özellikler, kalp hızı, sistolik ve diyastolik kan basıncı, EKG ile QTc süresi, ritim Holter ve 24 saat kan basıncı monitorizasyonu sonuçları değerlendirildi.

Bulgular: Otuz beş hastanın (10’u kız ve 25’i erkek) ilk 6 ay içerisinde kardiyovasküler semptomu vardı. Hastaların yaş ortalaması 9.2±2.8 yaş idi. Metilfenidat tedavisi sonrası QTc süresindeki artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmakla birlikte (p<0.05) bu artış normal sınırlardaydı. Benzer şekilde hastaların sistolik ve diyastolik kan basınçlarında da istatistiksel olarak anlamlı artış bulundu. Bu artış sadece 5 hastada 90-95 persentil arasında idi. Bu hastaların tansiyon Holter sonuçları normal olduğu için metilfenidat tedavileri sonlandırılmadı. Hastaların ortalama kalp hızlarında da artış vardı, ancak bu artış istatistiksel olarak anlamlı değildi. Kardiyovasküler semptomlar 16 hastada (%45.8) çarpıntı, 11 hastada (%31.5) göğüs ağrısı, 5 hastada (%14.2) çarpıntı ve göğüs ağrısı ve 3 hastada (%8.5) nefes darlığı idi. Bu hastaların tümünde EKG ve 24 saatlik ritim Holter sonuçları normal saptandı. İki hastanın tetkik sonuçları normal olmasına rağmen ailelerinin isteği ile tedavileri sonlandırıldı.

Sonuç: DEHB hastalarında 6 aylık metilfenidat kullanımı sırasında QTc süresindeki uzama ile sistolik ve diyastolik kan basınçlarındaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Bununla birlikte bu değişiklikler normal sınırlar içerisinde kaldı. Metilfenidat kullanan tüm hastalar kardiyovasküler yan etkiler açısından dikkatle izlenmelidir.

Files
EISSN 2475-0581