.png)
Objective: The most commonly reported side effects of methylphenidate, which is generally used for attention deficit hyperactivity disorder, are loss of appetite, decrease of body weight and initial growth retardation. Ghrelin, which is dominantly released by the stomach, promotes feeding, decreases energy expenditure and locomotor activity, enhances weight gain and fat mass deposition and also effects gastrointestinal motility. Ghrelin may be related to the metabolic and anorexigenic effects of methylphenidate in children. The aim of this study was to investigate methylphenidate’s effect on fasting serum active ghrelin levels in prepubertal children with attention deficit hyperactivity disorder. We expected to find a difference between pre- and post-treatment ghrelin levels with 18 mg/day methylphenidate administered via an osmotic-controlled release oral delivery system in prepubertal boys.
Methods: Thirty-three boys with attention deficit hyperactivity disorder between the ages of 6-12 were recruited for this investigation. In addition to ghrelin levels, other laboratory findings, body mass index, body mass index percentiles, body weight-height measures and attention deficit-hyperactivity disorder symptom severity findings were analyzed before and after the 60 days of methylphenidate treatment.
Results: We could not find a significant alteration in serum active ghrelin levels with methylphenidate. Methylphenidate improved core inattention, hyperactivity and impulsivity symptoms of attention deficit hyperactivity disorder with no significant alteration in height, body weight and body mass index, without serious side effects.
Conclusion: This is the first study which directly aims to determine methylphenidate’s effect on serum active ghrelin levels. Further research with higher methylphenidate doses and/or other stimulants such as atomoxetine and amphetamine should be done as ghrelin is also associated with obesity, alcohol and drug addiction and reward system pathologies, which are also closely related to attention deficit hyperactivity disorder.
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan erkek çocuklarında uzun etkili metilfenidatın ghrelin düzeylerine olan etkisi: Açık uçlu bir çalışma
Amaç: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu için sıklıkla kullanılan metilfenidatın en sık görülen yan etkileri iştah kaybı, vücut ağırlığında azalma ve başlangıçta olan büyüme geriliğidir. Baskın olarak mideden salınan ghrelin beslenme davranışını arttırır, enerji tüketimini ve lokomotor aktiviteyi azaltır, kilo alımı ve yağ depolanmasını arttırır ve ayrıca gastrointestinal motiliteyi etkiler. Ghrelin metilfenidatın çocuklar üzerindeki metabolik ve anoreksijenik etkileri ile ilişkili olabilir. Bu çalışmanın amacı metilfenidatın ergenlik dönemi öncesi dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarda açlık serum aktif ghrelin düzeyleri üzerine olan etkisini araştırmaktır. Ergenlik öncesi erkek çocuklarında ağızdan alınan ozmotik kontrollü salınımı olan 18 mg/gün metilfenidat ile tedavi öncesi ve sonrası ghrelin düzeylerinde değişiklik saptamayı bekledik.
Yöntem: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan 6-12 yaş arasındaki otuz üç erkek çocuğu çalışmaya alındı. 60 günlük metilfenidat tedavisi öncesi ve sonrasındaki ghrelin düzeyleri dışında, diğer laboratuar bulguları, beden-kitle indeksi, beden-kitle indeksi persentilleri, boy, vücut ağırlığı ve dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu semptom şiddeti ölçümleri de analize alındı.
Bulgular: Metilfenidat tedavisi ile serum aktif ghrelin düzeylerinde bir farklılık saptanmadı. Metilfenidat boy, vücut ağırlığı ve beden kitle indeksi üzerinde önemli bir değişiklik yapmadan ve ciddi bir yan etki oluşturmadan dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun dikkat bozukluğu, hiperaktivite, dürtüsellik temel bulgularında iyileşme sağlamıştır.
Tartışma: Bu çalışma metilfenidatın serum aktif ghrelin düzeyleri üzerine olan etkisini belirlemeye yönelik ilk çalışmadır. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ile yakından bağlantılı obezite, alkol ve madde bağımlılığı, ödül sistemi bozukluklarının ghrelinle ilişkisi nedeniyle daha yüksek metilfenidat dozlarıyla ya da atomoksetin ve amfetamin gibi stimulanlarla da ileri araştırmalar yapılmalıdır.