Objectives: The most effective approach for individuals who decide to stop tobacco smoking is behavioral training complemented with motivational support and pharmacological therapy. This study aims to compare the effects of varenicline, extended-release bupropion and nicotine replacement therapy (NRT) on the success and the maintenance of a smoking cessation program.
Methods: 300 consecutive patients from a smoking cessation clinic, whose nicotine dependence was confirmed, were evaluated in a randomized manner. 251 patients completed the study. In this study, we used the Fagerström nicotine dependence test, a semistructured clinic interview and the Hospital Anxiety and Depression scale (HAD) for clinical follow-up. Carbonmonoxide (CO) levels of the patients were measured with a carboxymeter. Patients had used the determined randomised pharmacological treatment option for 12 weeks.
Results: There were no significant differences between the therapy groups according to age, gender and education levels (p > 0.05). Smoking cessation rates were 57.1% in the bupropion group (n= 77), 54.8% in the NRT group (n=73) and 72.3% in the varenicline group (n=101). Fagerstöm scores and the number of cigarettes consumed per day in the NRT group were significantly lower than those of the other therapy groups (p =0.002). There was a significant decrease compared with the initial measurements in the HAD-A 12-week scores in the bupropion and NRT groups (p=0.001 and p=0.003, respectively).
Conclusions: According to our findings, 61.8% of all patients participating in this study continued the smoking cessation behavior during the 12 week followup period. It seems that varenicline is better than the other pharmacological therapy modalities for smoking cessation programs. The lower anxiety scores in the bupropion and NRT groups might have increased their success rates.
Vareniklin, yavaş salınımlı bupropion ve nikotin yerine koyma tedavilerinin sigara bırakma programının sürdürümü ve başarısı etkilerinin karşılaştırılması
Amaç: Sigara bırakmayı düşünen ve bu konuda karar veren kişilere en etkin yaklaşım davranış eğitimi, motivasyonel destek ve farmakolojik tedavinin birlikte uygulanmasıdır. Bu çalışma bir eğitim ve araştırma hastanesi bünyesinde hizmet veren Sigara Bırakma Polikliniği’nde izlenen yetişkin sigara (nikotin) bağımlılarında nikotin yerine koyma tedavisi (NRT), yavaş salınımlı bupropion ve vareniklin tedavisinin tek başına veya kombine kullanımlarının sigara bırakma programının sürdürümü ve başarısı üzerine etkisini karşılaştırmayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Sigara bırakma polikliniğine başvuran ve nikotin bağımlılığı tanısı doğrulanan 300 ardışık hasta randomize edilerek araştırmaya alınmıştır. Çalışma 251 hasta ile tamamlanmıştır. Bu çalışmada Fagerström nikotin bağımlılık testi, Hastane anksiyete ve depresyon ölçeği (HAD), karbonmonoksit (CO) düzeylerinin ölçümü amacıyla karboksimetre kullanılmış ve katılımcıların sosyodemografik bilgilerini edinmek ve klinik izlem için tarafımızca hazırlanmış olan yarı yapılandırılmış görüşme formu doldurulmuştur. Hastalar randomizasyona göre belirlenen farmakolojik tedavi seçeneğini 12 hafta boyunca kullanmıştır.
Bulgular: Tedavi grupları arasında hastaların yaşları, cinsiyet dağılımları ve eğitim durumları, açısından anlamlı (p > 0.05) farklılık yoktu. Sigara bırakma oranları bupropion grubunda (n= 77) (%57.1), NRT grubunda (n=73) (%54.8), varenicline grubunda (n=101) (%72.3) şeklinde bulunmuştur. NRT grubunda günlük tüketilen sigara miktarı ve Fagerstöm skorları bupropion ve vareniklin gruplarından anlamlı (p= 0.002) olarak daha düşük bulunmuştur. Bupropion grubunda ve NRT grubunda HAD-A 12. hafta ölçüm puanında başlangıç ölçümüne göre anlamlı (sırasıyla p=0.001 ve p=0.003) düşüş izlenmiştir.
Sonuçlar: Bu çalışmanın sonuçlarına göre 12 haftalık izlem boyunca çalışmaya katılan tüm hastaların %61.8’si sigarayı bırakma davranışını sürdürmüşlerdir. Vareniklinin sigara bırakma üzerine etkililği ve bu etkinin devamı yavaş salınımlı bupropion ve nikotin yerine koyma tedavilerine göre sigara bırakma programı için daha üstün görünmektedir. Bupropion ve NRT gruplarındaki hastaların çalışma başlangıcına göre anksiyete seviyelerinin daha düşük olması bu tedavilerin başarı oranına ek katkı sağlamış olabilir.