Objective: The aim of this study was to evaluate the relationship between attention deficit and hyperactivity disorder sub-dimensions and the course of Bipolar Disorder, disability and quality of life.
Method: In this study 150 euthymic patients attending the Erenköy Research Hospital of Psychiatric and Neurological Diseases for routine follow-ups, who had a diagnosis of bipolar disorder according to the DSM-IV criteria, were evaluated. Considering that they were euthymic patients, the Young-Mania Scale and the Hamilton Depression Rating Scale were applied, respectively. The Adult Attention Deficit and Hyperactivity Rating Scale was applied to evaluate the attention deficit and hyperactivity disorder subdimensions. The patients were divided into four groups in terms of the scale scores, sub-dimensions of attention-deficit hyperactivity disorder, attention deficit (AD), hyperactivity (HD), attention deficit and hyperactivity (ADHD) and the accompanying form of non-pure BD patients. Three groups were compared, because the number of patients with HD was limited. The General Assessment of Functioning Scale was applied to determine their level of disability in patients subduction - IGDO (Global Assessment Schedule - VAS) and the World Health Organization Quality of Life Scale was applied to assess quality of life (WHOQOL).
Results: In our study, 20% of BD patients in a euthymic period had symptoms of attention deficit and hyperactivity. Hyperactivity is not component, where only the size of the group of patients is the lack of attention, 21.3% of BD subgroup had sole attention deficit subdimension without hyperactivity component. Relatively, the age of onset and the number of episodes were lower and the number of hospitalizations was higher in the ADHD subgroup. IGDO scores were relatively higher in the BD subgroup while the GAS scores were the highest in the pure BD subgroup and the quality of life variables were more impaired than others in the ADHD subgroup.
Conclusion: In bipolar disorder, collocating attention deficit and hyperactivity dimensions increase disability and impair quality of life.
İki uçlu hastalarda, erişkin dikkat eksikliği ve hiperaktivite alt boyutlarının yetiyitimi ve yaşam kalitesi üzerine etkisi
Amaç: Bu çalışmanın amacı, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu alt boyutlarının iki uçlu bozukluğun seyri, yeti yitimi ve yaşam kalitesiyle ilişkisini değerlendirmektir.
Yöntem: Bu çalışmada Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine olağan kontrolleri için başvuran, DSM-IV kriterlerine göre iki uçlu bozukluk tanılı ötimik 150 hasta değerlendirilmiştir. Ötimi şartı için Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçegi ve Young Mani Değerlendirme Ölçegi uygulanmıştır. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun alt boyutlarının değerlendirilmesi için Erişkin Hiperaktivite Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Ölçek yönergesinin olanak sağladığı biçimde hastalar, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun alt boyutlarından; dikkat eksikliği boyutu (DB), hiperaktivite boyutu (HB), dikkat eksikliği ve hiperaktivite boyutu bulunanlar (DHB) ve eşlik eden özelliği olmayan saf iki uçlu bozukluk (İUB) hastaları seklinde dört gruba ayrılmıştır. HB boyutunu bulunduran olguların sayıca azlığı nedeniyle karşılaştırmalar üç grup arasında yapılmıştır. Hastalara yeti yitim düzeylerini belirlemek için İşlevselliğin Genel Değerlendirme Ölçeği (İGDÖ) (Global Assessment Schedule – GAS) ve yaşam kalitesini değerlendirmek için Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği (WHOQOL) uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışmamızda iyilik dönemindeki İUB hastaların %20’sinde, dikkat eksikliği ve hiperaktivite belirtileri bulunmuştur. Hiperaktivite bileşeninin olmadığı, yalnızca dikkat eksikliği boyutunun bulunduğu hasta grubu, İUB hastalarının %21.3’ünü oluşturmuştur. DHB grubu hastalarında başlangıç yaşı ve atak sayısı daha düşük, yatış sayısı ise daha yüksek bulunmuştur. İGDÖ puanı saf İUB grubunda diğerlerinden daha yüksek bulunurken, yaşam kalitesi yönünden psikolojik alandaki bozulma DB alt boyutunda, çevresel alandaki bozulma ise DHB boyutunda daha belirgindir.
Sonuç: İki uçlu bozuklukta, dikkat eksikliği ve dikkat eksikliği hiperaktivite boyutlarının birlikte bulunması, hastalığın yeti yitimini arttırmakta ve yaşam kalitesini bozmaktadır.