Aim: In this study, the association between temperament and character inventory (TCI) subscores and depression scores, and possible changes in temperament dimensions after treatment were explored.
Methods: 54 major depressive patients diagnosed according to DSM-IV criteria were enrolled and naturalistic antidepressant treatments were prescribed to the patients. Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) and TCI were administered during enrollment and after three months of treatment. Patient group was composed of 31 remitted patients and compared with 75 healthy controls.
Results: Comparison of TCI scores of pre-treatment patient group and the control group demonstrated that harm avoidance, self-directedness, and cooperation subscale scores of patients were significantly different from controls (p=0.001, p=0.001 and p=0.001 respectively). The difference between patients and controls persisted even after the treatment. There was no significant difference between pre-treatment and post-treatment TCI outcomes of the patient group (P>0.05).
Conclusion: Our findings indicate that harm avoidance, cooperativeness, and self directedness dimensions are not state-related in MDD patients.
İlk epizod major depresyon hastalarında mizaç ve karakter özelliklerinin tedavi öncesi ve sonrası karşılaştırılması
Amaç: Bu çalışmada Mizaç ve Karakter Envanteri (MKE)’ndeki alt ölçek skorları ve depresyon skorları arasındaki ilişki ile tedavi sonrası kişilik boyutlarındaki olası değişim araştırılmıştır.
Yöntem: Çalışmaya DSM-IV tanı ölçütlerine göre ilk atak Major Depresif Bozukluk tanısı konulan 54 hasta alındı. Bu hastalar 3 ay sonra tekrar değerlendirildi. Hastalara naturalistik antidepresan tedavi önerildi. Hastalar çalışmaya alınırken ve üç ay sonraki kontrollerinde Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDÖ) ve MKE uygulandı. Hasta grubu 3 ay sonraki kontrol görüşmesinde iyileşen 31 hasta ile oluşturuldu ve 75 sağlıklı kontrol grubuyla karşılaştırıldı.
Bulgular: Hasta grubunun tedavi öncesi MKE puanları ile sağlıklı kontrol grubunun MKE puanları karşılaştırıldığında zarardan kaçınma ( p=0.001), kendini yönetme (p=0.001) ve işbirliği yapma (p=0.001) alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı farklar bulundu. Bu farklar tedavi sonrası da devam ediyordu. Hasta grubunda MKE alt boyutu puanlarında, tedavi öncesi ve sonrası arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (P>0.05).
Sonuç: Bulgularımız zarardan kaçınma, kendini yönetme ve işbirliği yapma boyutlarının durumsal nitelik taşımadığını göstermektedir.