_page-0001.jpg)
.png)
Objective: Gasoline inhalation to achieve intoxication is a problem of global significance; however, few studies have examined the prevalence, correlates, and characteristics of gasoline abuse in adolescents. This study examined gasoline abuse in a sample of adolescents in residential treatment for delinquent conduct.
Methods: Standardized psychosocial instruments were administered via a structured interview to 723 adolescents (97.7% of the study population).
Results: More than one-in-five (21.9%) adolescents reported lifetime gasoline abuse. Gasoline users were disproportionately white, poor, and from rural areas. Gasoline abusers were more likely to have received a formal psychiatric diagnosis, evidenced greater current psychiatric distress and suicidal ideation, had higher levels of past trauma, were more likely to use inhalants for selfmedication purposes, and exhibited more severe antisocial traits and behaviors than users of inhalants other than gasoline and inhalant non-users. In multivariate analyses, younger participants, boys, youth residing in small towns, and respondents with higher levels of suicidal ideation were significantly more likely to be lifetime gasoline abusers than their counterparts. Self-medication use of inhalants and frequency of delinquency in the year prior to treatment significantly predicted annual frequency of gasoline inhalation.
Conclusion: Gasoline abuse was endemic in this sample of antisocial youth and associated with serious psychiatric comorbidities.
Gençler arasında benzin inhalasyonunun prevalansı, bağlantıları ve karakteristikleri: İntihar düşüncesi, self-medikasyon ve antisosyal davranış ile ilişkileri
Amaç: Benzin koklanması sonucunda zehirlenme durumunun ortaya çıkması küresel bir öneme sahip olmakla birlikte, çok az sayıda çalışma ergenlerde benzin kötüye kullanımının prevalansını, arasındaki ilişkileri ve özelliklerini incelemiştir. Bu çalışma, suç işleme davranışı nedeniyle yatılı olarak tedavi altında bulunan bir grup ergenle gerçekleştirilmiştir.
Yöntemler: Standardize edilmiş ölçekler, yapılandırılmış bir görüşme yöntemi aracılığıyla 723 ergene(çalışma örnekleminin %97.7’sine) uygulanmıştır.
Sonuçlar: Ergenlerin beşte birinden daha fazlası(%21.9’u) yaşam boyu benzin kötüye kullanımı bildirdi. Benzin kullanıcıları orantısız bir şekilde beyaz ırktan ve fakir, kırsal alanda oturan ergenlerden oluşmaktaydı. Benzin kötüye kullanımı olan ergenler, benzin dışında başka bir uçucu madde kötüye kullananlar ya da uçucu madde kullanmayanlar ile karşılaştırıldığında, daha fazla psikiyatrik eş tanı almaya, son dönemde daha yüksek oranda psikiyatrik sıkıntıya maruz kalma öyküsüne ve daha yüksek düzeyde geçirilmiş travma öyküsüne sahip olmaya, uçucuları kendi kendini sağaltım amaçlı kullanmaya eğilimliydiler ve daha ciddi antisosyal kişilik özellikleri ve davranışlar sergilemekteydiler. Çok değişkenli analizler kullanıldığında, daha küçük yaştaki katılımcıların, erkeklerin, küçük şehirlerde yaşayan gençlerin ve yoğun biçimde intihar düşüncesine sahip katılımcıların, akranlarıyla karşılaştırıldıklarında daha yüksek düzeyde yaşam boyu benzin koklama davranışı gösterdiği saptanmıştır. Uçucuların kendi kendini iyileştirme amaçlı kullanılması ve tedaviye başlamadan önceki yıl süresince gözlenen suç davranışının sıklığı, benzin koklamanın yıllık sıklığını belirlemektedir.
Sonuç: Benzin koklama, antisosyal gençlerden oluşan bu örneklemde endemikti ve ciddi psikiyatrik hastalıklara eşlik etmekteydi.