.png)
Objective: The prevalence of Adult attention-deficit/ hyperactivity disorder (A-ADHD) has been estimated as to be around 5%. There are several hypotheses regarding the etiology of ADHD. Although numerous researches have been conducted regarding neurobiology of pediatric ADHD, A-ADHD studies were relatively few. Many studies have indicated that oxidant mediated neuronal damage may play a role in the pathophysiology of various psychiatric disorders. Recently, oxidative stress has been studied in A-ADHD and there is an accumulating evidence to support its’ role. In the present study, we aimed to evaluate catalase (CAT) and thiol levels in A-ADHD patients and compare with healthy controls.
Materials-Methods: Twenty-five A-ADHD patients from Gaziantep University, diagnosed according to Turgay’s Turkish version of Adult ADD/ADHD DSM IV-Based Diagnostic Screening and Rating Scale by two psychiatrists, and 25 healthy volunteer controls were included. The subjects strictly refrained from any substance intake and physical exercise after 08:00 p.m. on the day before collection. CAT and Thiol levels were measured in plasma samples of study groups.
Results: Age, gender, and body mass indexes of patients and controls have shown homogeneity and there were no differences between the groups. Total score and subscores were not correlated with any of the mentioned biochemical parameters. The mean CAT levels in patients with ADHD were significantly higher and Thiol levels were lower than those of controls (<0.001, <0.001, respectively). When the comorbid patient group compared with pure A-ADHD patients in terms of CAT (11.49±0.28, 11.51±0.40, respectively) and thiol (0.22±0.05, 0.25±0.03, respectively) levels there were not found any significant differences (p=0.865, p=0.174, respectively).
Conclusions: The results of the present study may indicate that thiol levels may be decreased with in reaction of increased CAT levels and thiol act like a pro-oxidant. This study may be considered as one of the initial phase studies that lighten the relationship between oxidative stress and A-ADHD. There is a need for further studies that will prove this relationship exactly
Erişkin DEHB hastalarında yüksek katalaz ve düşük tiyol seviyeleri
Amaç: Erişkin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun (E-DEHB) yaygınlığı %5 olarak tahmin edilmektedir. DEHB etyolojisine ilişkin bir çok hipotez vardır. Çocukluk çağı DEHB’nin nörobiyolojisine ilişkin bir çok araştırma yapılmış olmasına rağmen E-DEHB çalışmaları nispeten azdır. Birçok çalışmada oksidan aracılı nöronal hasarın birçok psikiyatrik hastalığın patofizyolojisinde rol oynayabileceği belirtilmiştir. Daha önce E-DEHB’de oksidatif stres çalışılmış ve sonuçlar bu rolü desteklemektedir. Bu çalışmada E-DEHB hastalarında katalaz (KAT) ve tiyol sevilerini çalışmayı ve sağlıklı kontrollerle karşılaştırmayı amaçladık.
Yöntem: İki psikiyatrist tarafından uygulanan Erişkin DEH/DEHB DSM IV-Dayalı Tanı Tarama ve Ölçme Testinin Turgay’ın Türkçe versiyonuna göre tanı alan 25 E-DEHB hastası ve 25 sağlıklı kontrol dahil edildi. Denekler kesinlikle kan alımı öncesindeki günün 20:00’dan sonra herhangi bir madde alımı ve fiziksel egzersizden men edildiler. KAT ve tiyol çalışma gruplarının plazma örneklerinden ölçülmüştür.
Bulgular: Hasta ve kontrollerin yaş, cinsiyet, ve beden kütle endeksleri homojenlik göstermiştir ve gruplar arasında fark yoktu. Toplam puan ve alt ölçek skorları ile belirtilen biyokimyasal parametreler arasında herhangi bir ilişki olmadığı saptandı. Hasta grubunda kontrol grubuna göre ortalama KAT düzeyleri daha yüksek ve Tiyolle düzeyleri daha düşüktü (sırasıyla; <0.001, <0.001). Psikiyatrik ekhastalığı olan hastalarla saf E-DEHB hastaları KAT (sırasıyla; 11.49±0.28, 11.51±0.40) ve tiyol (sırasıyla; 0.22±0.05, 0.25±0.03) seviyeleri açısından karşılaştırıldığında herhangi bir fark tespit edilmedi (sırasıyla; 0.865, 0.174).
Sonuç: Çalışmamızın sonuçları tiyol sevilerindeki düşüşün KAT seviyelerindeki yüksekliğine bir tepki sonucu olduğu ve tiyolün çalışmamızda pro-oksidan gibi davrandığı işaret ediyor olabilir. Bu çalışma E-DEHB ve oksidatif stres arasındaki ilişkiyi aydınlatmak için yapılmış ilk aşama çalışmalarından biri olarak kabul edilebilir. Bu ilişkiyi net olarak ortaya koyacak ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.