.png)
Objective: The aim of this study was to determine the prevalence, indications, dosage, duration, efficacy and safety of psychotropic medications used in pre-schoolers across a five year span and to assess the compliance of family to pharmacotherapy.
Methods: This study was retrospective and descriptive in design. Data has been collected through the review of the hospital records of 1467 children who had attended the child psychiatry outpatient clinic between September 1997 and September 2002 at ages 6 years or below. Sociodemographic data forms and psychotoropic medication administration forms were filled out for the cases that psychotropics were prescribed.
Results: The results of present study indicated that 6.3% of pre-schoolers were prescribed psychotropic medication across a 5- year span. Motor mental retardation, anxiety disorders, communication disorders and disruptive behavior disorders, respectively, were the most common psychiatric diagnosis requiring psychotropic drug utilization for children at 6 years of age. The most commonly used drug classes were antipsychotics, anxiolytics and antidepressants, respectively. The rate of efficacy was identified as 26.1%. The side-effects were reported to be present in 3.3% of children. It was noted that 51.1% of children did not show up the appointments after the initiation of psychotropic medication. In addition 17.6% of cases did not use the prescribed psychotropic drugs at recommended dosages and/or changed the intervals of the appointments.
Discussion: The use of psychotropic medications in preschoolers is a controversial topic among the child psychiatrists. There is an urgent need for multicenter, prospective and controlled research assessing the indications, dosage, efficacy and safety of psychotropic medication utilization for pre-schoolers. The present study provided significant preliminary data on the use of psychotropics in preschoolers, a topic on which very limited data has been present.
Okul öncesi çocuklarda psikotrop ilaç kullanımı
Amaç: Bu çalışmada, son beş yıl içerisinde, okul öncesi yaş grubundaki çocuklarda psikotrop ilaç kullanımını gerektiren psikiyatrik belirti ve tanıların belirlenmesi, psikotrop ilaç seçimi, dozu, kullanı m süresi ve sıklığının saptanması, bildirilen etki ve yan etkiler ile ilaç sağaltımına ailenin uyuncunun araştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Retrospektif tanımlayıcı özellikteki çalışmada veriler, Eylül 1997 ile Eylül 2002 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran 6 yaş ve altı toplam 1467 çocuğun hastane kayıtlarının taranması, psikotrop ilaç kullanılan olguların belirlenerek, sosyodemografik ve psikotrop ilaç kullanımı veri formlarının işaretlenmesi yoluyla toplanmıştır.
Bulgular: Çalışmanın sonucunda, kliniğe başvuran okul öncesi çocuklarda son beş yıl içerisinde, psikotrop ilaç başlanma oranının %6.3 olduğu belirlenmiştir. Bu yaş grubunda psikotrop ilaç kullanı mı gerektiren tanılar sırasıyla motor mental retardasyon, anksiyete bozuklukları, iletişim bozuklukları ve yıkıcı davranış bozuklukları olarak saptanmıştır. En sık kullanılan ilaç grupları sırasıyla antipsikotikler, anksiyolitikler ve antidepresanlardır. Dosyada yer alan hekimin görüşü esas alınarak belirlenen yararlanım oranı %26.1, yan etki oranı ise %3.3 tür. Olguların %17.6’sının ilaç dozunu ya da görüşme sıklığını değiştirmesi, %51.1’inin ilacın başlanmasından sonraki görüşmeye gelmemesi ve sağaltımın kesilmesi dikkat çekici bulgulardır.
Sonuç: Çocuk ruh sağlığı pratiğinde tartışmalı bir konu olan, okul öncesi yaş grubu çocuklarda psikotrop ilaç kullanım endikasyonları, sağaltım dozları, etkinlik ve güvenirliğine ilişkin çok merkezli, prospektif ve kontrollü çalışmalara gereksinim vardır. Bu çalışma, sözü edilen, son derece kısıtlı verinin bulunduğu bir alanda öncül veriler içermesi nedeniyle sunuma değer görülmüştür.