_page-0001.jpg)
.png)
Objective: Although several studies performed in depressed patients have shown a deficiency in endorphin activity, plasma studies of ß-Endorphin (ß-EP) in depressive disorders have produced conflicting results so far. The aim of the present study was to test the hypothesis that possible changes in basal ß-EP levels are related to severity of major depressive episode.
Methods: 36 patients (17 females, 19 males) who were diagnosed to have major depressive episode according to the DSMIV criteria (mean age±SD:48.6±13.2) and admitted to the psychiatric ward of our university teaching hospital and 13 healthy subjects (mean age 38.70±10) participated in the study. They had HAM-D and MADRS scores above 15 and 8, respectively, at the time of evaluation. Morning plasma ß-EP levels were determined with standart RIA kits.
Results: Basal plasma values of ßEP were significantly higher in the patients than in the control subjects (t=2.66 p<0.05). Furthermore, there was a significant correlation between basal plasma ß-EP levels and HAM-D and MADRS scores (r=0.59 p<0.05 and r=0.57 p<0.05, respectively)
Conclusion: Our data support the hypotheses that: 1) Significantly higher plasma ß-EP levels in patients with major depressive episode compared to controls reflect a central limbic disturbance. 2) Significantly correlated plasma ß-EP levels with severity of depressive symptoms also reflect magnitude of central limbic disturbance during major depressive episode.
Bazal plazma B endorfin seviyeleri ile major depresif epizodun ağırlığı arasındaki ilişki
Amaç: Depresyonlu hastalarda yapılmış olan çalışmalar endorfin aktivitesinde değişikliği göstermekle beraber, şimdiye kadar olan plazma ß-EP seviyesi çalışmaları çelişkili sonuçlar vermiştir. Bu çalışmanın amacı plazma bazal ß-EP seviyelerindeki muhtemel değişikliklerin major depressif epizodun ağırlığı ile ilişkili olabileceği hipotezini test etmektir.
Metod: DSM-IV kriterlerine göre major depressif epizod teşhisi konmuş ve üniversite hastanesinin psikiyatri servisine kabul edilmiş olan 36 hasta (17 kadın, 19 erkek) (ortalama yaş ±SD: 48.6±13.2) ve 13 sağlıklı kontrol (ort.yaş 38.70±10) çalışmaya dahil edildi. Değerlendirme esnasında onların HAM-D ve MADRS skorları sırasıyla 15 ve 8'in üstündeydi. Sabah plazma ß-EP seviyeleri standart RIA kitleri ile ölçüldü.
Bulgular: Hastalarda bazal plazma ß-EP değerleri kontrollerdekine göre önemli şekilde yüksekti (t=2.66 p<0.05). Ayrıca bazal plazma ß-EP seviyeleri ile HAM-D ve MADRS skorları arasında önemli bir korelasyon tesbit edildi. (Sırasıyla r=0.59 p<0.05 ve r=0.57 p<0.05).
Sonuç: Bulgularımız şu hipotezleri desteklemektedir: 1) Major depressif epizodda kontrollere göre önemli şekilde yüksek olan plazma ß-EP seviyeleri merkezi limbik bozukluğu yansıtmaktadır. 2) Depressif semptomların ağırlığı ile plazma ß-EP seviyelerinin korelasyon göstermesi major depressif epizod esnasındaki merkezi limbik bozukluğun büyüklüğünü yansıtmaktadır.