The prevalence of social phobia in mothers of social phobic children

Objective: The most frequently encountered child psychiatric disorder is anxiety disorders. Social phobia is a common disorder which usually starts in adolescence and causes a severe impairment in educational and work life. In the mother of shy and inhibited children prevalence rates of anxiety disorders and especially social phobia have been reported to be high. The aim of the present study is to investigate the prevalence of social phobic attitudes in the mothers of social phobic children.

Methods: Mothers of children between ages 8-16 with a diagnosis of social phobia and mothers of the same age comparison group were assessed with the Liebowitz Social Anxiety Scale and the Symptom Checklist-90. Diagnostic interview was made using the SCID I.

Results: Though social phobia scores were higher in the social phobic children’s mother compared to the control group (which was comprised of mothres of children with attention deficit and hyperactivity disorder), the difference was not statistically significant. But the avoidance scores revealed a statistically significant difference. Social phobic children’s mothers have scored significantly higher on depression, hostility and somatization subscales of the symptom checklist.

Conclusions: Familial factors have been suggested to play a role in the etiogenesis of social phobia. Not only the presence of social phobia but also depression may have an impact on the rearing practices of parents as well astheir impact on the parents’ emotional well-being. We suggest that our study should be further expanded involving farthers of social phobic children.

Sosyal fobisi olan çocukların annelerinde sosyal fobi yaygınlığı

Amaç: Çocukluk çağı ruhsal bozukları arasında en sık karşılaşılanı kaygı bozukluklarıdır. Sosyal fobi genellikle ergenlik döneminde başlayan, kişinin çalışma hayatı ve sosyal işlevselliğinde belirgin bozulmalar ile seyreden yaygın bir hastalıktır. Ağır derecede utangaçlık gösteren çocukların annelerinde kontrol grubuna oranla genelde kaygı bozukluğu, özelde sosyal fobi oranı yüksek bulunmuştur. Bu çalı şmadaki amacımız sosyal fobi tanısı alan çocukların annelerinde sosyal fobi oranını ve sosyal fobik davranışların yaygınlığını belirlemektir.

Yöntem: Sosyal fobi tanısı almış 8-16 yaşları arası çocukların anneleri ile aynı yaş aralığında kontrol grubu çocuklarının annelerine Liebowitz Sosyal Anksiyete Ölçeği (LSAÖ) ve Belirti Tarama Listesi 90 (BTL90) uygulandı ve SCID I kullanılarak tanısal görüşme yapıldı.

Bulgular: Çalışmamızda sosyal fobisi olan çocukların annelerinde sosyal fobiye rastlanma oranı dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocukların annelerine göre fazla bulunsa da aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. Ancak kaçınma bölümünde iki grup arası nda anlamlı fark tespit edilmiştir. Ayrıca BTL 90 somatizasyon, depresyon, hostilite alt ölçeklerinde sosyal fobisi olan çocukların annelerinde istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek puanlar saptanmıştır.

Sonuçlar: Sosyal fobinin oluşumunda çeşitli ailesel faktörlerin rol oynayabileceği bildirilmektedir. Sadece sosyal fobi değil, başta depresyon olmak üzere ebeveyndeki çeşitli ruhsal bozuklukların ve çocuk yetiştirme biçimlerinin tek tek ya da birlikte sosyal fobi gelişiminde etkili oldukları düşünülmektedir. Çalışmalar babaları da içine alan ve kaygı bozukluklarının tümünü yansıtan şekilde geliştirilmelidir.