Objective: The Learned Resourcefulness Scale has been utilized to measure self-control in research in Turkey. However, this scale may not be appropriate to measure the trait of selfcontrol. For this reason, we aimed to adapt the Brief Self-Control Scale (BSCS), which was developed by Tangney, Baumeister, and Boone (2004), into Turkish.
Methods: The validity and reliability tests were conducted with 523 participants who were not diagnosed with any psychiatric disorder. Discriminant validity was investigated by assessment with the BSCS, the social skills subscale of the Tromso Social Intelligence Scale (TSIS), the controlling negative body responses and anger management subscales of the Emotional Management Skills Scale (EMSS), and the BIS-11 on 36 euthymic bipolar I disorder patients (according to the DSM-IV-TR criteria) and 50 individuals without a psychiatric diagnosis. Test-retest reliability was done with 145 people who were chosen from among the 523 participants.
Results: For language equivalency of the BSCS, the relationships between the English and Turkish versions of the BSCS were investigated using Pearson correlation and they were found to be r=0.72 for impulsiveness, r=0.76 for self-discipline, and r=0.73 for the total scale. To determine the factor structure of the BSCS, principal component analysis and varimax were used, and the analysis yielded two-factors called impulsiveness and self-discipline. The two-factor structure of the BSCS was confirmed by confirmation factor analysis. For criterion-related validity, correlations among subscales of the BSCS and social skills of the TSIS, controlling negative body responses and anger management subscales of the EMSS and the BIS-11 were utilized. They ranged from r=-0.11 to r=0.64 for impulsiveness, and r=0.19 to r=0.63 for self-discipline. The discriminant ability of impulsivity and self-discipline between euthymic bipolar I disorder patients and individuals without any psychiatric diagnosis were investigated by using discriminant analysis and it was confirmed that they could discriminate. ROC analysis indicated that impulsiveness and self-discipline differentiated between euthymic bipolar I disorder patients and the individuals without psychiatric diagnosis (area under the curve 0.85 and 0.82, respectively), while the BSCS Total did not differentiate (area under the curve 0.56). Using a cut-off score of 13 for impulsiveness, sensitivity was 0.806, specificity was 0.84, positive predictive value was 0.04, negative predictive value was 0.99, positive likelihood ratio was 5.03, and negative likelihood ratio was 0.23. Using a cut-off score of 12 for self-discipline, sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, positive likelihood ratio and negative likelihood ratio were 0.917, 0.62, 0.02, 0.99, 2.41 and 0.13, respectively.
Conclusion: The results indicated that the BSCS is a reliable and valid instrument. On the other hand, utilizing the scale as a part of a screening process rather than a diagnostic or sole screening tool would be better, as positive and negative predictive values indicated that there was a fair percentage of false negatives and positives.
Kısa Öz-Kontrol Ölçeğinin Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi
Amaç: Türkiye’deki araştırmalarda öz-kontrolü ölçmek için Öğrenilmiş Güçlülük Ölçeği kullanılmasına karşın bu ölçeğin bir kişilik özelliği olarak öz-kontrolü ölçmeye uygun olmadığı ifade edilmektedir. Bu nedenle bu araştırmada Tangney, Baumeister ve Boone (2004) tarafından geliştirilen Kısa Öz-Kontrol Ölçeği (KÖKÖ)’nin Türkçeye uyarlanması amaçlanmıştır.
Yöntem: Ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları herhangi bir psikiyatrik tanı almamış 523 birey üzerinde yürütülmüştür. Ayırt edici geçerlik çalışmaları; 36’sı DSM-IV-TR’ye göre bipolar I bozukluğu tanısı almış ve ötimik dönemde bulunan, hastanemiz Duygudurum Bozukluğu Polikliniği’nde takip ve tedavi edilen, 50’si ise herhangi bir psikiyatrik tanı almamış 86 bireyden oluşmaktadır. Test-tekrar test çalışmaları ise 523 birey arasından seçilmiş 145 bireyle yürütülmüştür.
Bulgular: KÖKÖ’nün dilsel eşdeğerlik çalışmaları kapsamında ölçeğin Türkçe ve İngilizce formu arasındaki ilişkiler Pearson korelasyon ile incelenmiş ve dürtüsellik alt boyutu için r=0.72, öz-disiplin alt boyutu için r=0.76, ölçeğin bütünü için ise r=0.73 olarak bulunmuştur. Faktörlerin belirlenmesi için ana bileşenler yöntemi ve varimax rotasyonu kullanılmış, dürtüsellik ve öz-disiplin olarak isimlendirilen iki faktörlü bir yapı elde edilmiş ve elde edilen bu yapının doğrulayıcı faktör analiziyle doğrulandığı görülmüştür. Ölçüt-bağıntılı geçerliği saptamak için KÖKÖ’nün alt boyutlarıyla TSZÖ sosyal beceriler alt ölçeği, DYBÖ olumsuz bedensel tepkileri kontrol edebilme ve öfke yönetimi alt ölçekleriyle ve BIS-11 arasındaki ilişkiler hesaplanmış ve dürtüsellik alt ölçeği için r=-0.11 ve r=0.64, öz-disiplin alt ölçeği için ise r=0.19 ile r=0.63 arasında değişen anlamlı ilişkilere rastlanmıştır. Ayırt edici geçerlik çalışmaları kapsamında KÖKÖ’nün alt boyutlarının bipolar I bozukluğu tanısı almış ve ötimik dönemde bulunan hastaları ve herhangi bir psikiyatrik tanı almamış bireyleri ayrıştırabilirliği diskriminant analiziyle incelenmiş ve elde edilen diskriminant fonksiyonunda dürtüsellik ve öz-disiplinin yer aldığı görülmüştür. ROC analizi sonuçları dürtüsellik ve öz-disiplin alt boyutlarının bipolar I bozukluğu tanısı almış ve ötimik dönemde bulunan hastalar ile herhangi bir psikiyatrik tanı almamış bireyleri ayırabildiğini (eğri altındaki alan sırasıyla 0.85 ve 0.82), toplam puanın ise ayıramadığını (eğri altındaki alan 0.56) göstermiştir. Dürtüsellik alt boyutu için kesim noktası olarak 13 alındığında duyarlılık 0.806, özgüllük 0.84, pozitif yordama değeri 0.04, negatif yordama değeri 0.99, pozitif olasılık oranı 5.03 ve negatif olasılık oranı 0.23; öz-disiplin alt boyutu için ise kesim noktası olarak 12 alındığında duyarlılık 0.917, özgüllük 0.62, pozitif yordama değeri 0.02, negatif yordama değeri 0.99, pozitif olasılık oranı 2.41 ve negatif olasılık oranı 0.13 olarak bulunmuştur.
Sonuç: Araştırmadan elde edilen sonuçlar KÖKÖ’nün geçerlik ve güvenirliğinin sağlandığını göstermektedir. Ancak pozitif ve negatif yordayıcılık değerlerinin yanlış pozitişiğin ve negatişiğin oldukça yüksek olduğunu göstermesi ölçeğin tek başına bir tanı ya da tarama aracı olarak kullanılması yerine tarama sürecinin bir parçası olarak kullanılmasının daha uygun olacağını göstermektedir.