.png)
Objective: In the present study we aimed to investigate the effect of remifentanil on hemodynamic responses occurring at intubation and correlation of these data with EEG analysis.
Method: After approval of the Hospital’s Ethics Committee, ten patients (aged 20±7) were included in the study. Before the operation, noninvasive blood pressure, heart rate and EEG measures of patients were all recorded. Anesthesia was induced with 2 mg/kg of propofol, 0.25 µgr/kg of remifentanil, and 0.15mg/kg of cis-atracurium. Heart rates, systolic-diastolic blood pressures and EEG waves were recorded after induction and tracheal intubations and 5 minutes after intubations. EEG waves were evaluated as qualitatively and by direct visual inspection of the raw data.
Results: Systolic-diastolic blood pressures decreased after induction of anesthesia (p<0.01) but no alterations were determined in heart rates. A statistically significantly differences were found between the hemodynamic measures recorded after tracheal intubation and after anesthesia induction (p<0.05). Anesthesia induction was associated with an increase in delta activity (p=0.00) and a decrease in alpha (p<0.05) and beta (p=0.00) activities that were more prominent in the records obtained from posterior region of both hemispheres Tracheal intubations was associated with a significant decrease in delta activity (p=0.00) and an increase in an alpha and beta activites (p=0.01).The decrease in delta activities continued for 5 minutes after intubations (p<0.05). These EEG records were found concordant with the hemodynamic measures.
Conclusion: In conclusion, we thought that EEG analysis and hemodynamic responses correlated well with each other on evaluation of the stress response during tracheal intubations and remifentanil use a decrease in this response.
Trakeal entübasyona stres yanıtına remifentanilin hemodinamik etkisi: Kantitatif EEG analizi ile korelasyonu
Amaç: Bu çalışmamızda trakeal entübasyona stres yanıtın değerlendirilmesinde remifentanilin hemodinamik değişikler üzerine etkisi ve bu verilerin EEG analizi ile korelasyonunun incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışmaya ortalama yaşları 20 ± 7 yıl olan 10 hasta katıldı. Preoperatif sistolik kan basıncı (SKB), diyastolik kan basıncı (DKB), kalp atım hızı (KAH) ölçüldü ve EEG kayıtları alındı. Anestezi indüksiyonunda propofol 2mg/kg, remifentanil 0.25 µgr/kg, cis-atrakuryum 0.15 mg/kg uygulandı. SKB-DKB ve KAH değerleri indüksiyon dönemi sonrası, laringoskopi ve trakeal entübasyon sonrası ve entübasyondan 5 dakika sonra olmak üzere kaydedildi. EEG traseleri görsel ve kantitatif olarak değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların SKB-DKB değerleri indüksiyon öncesi döneme göre istatistiksel olarak anlamlı düşme gösterirken (p<0.01), KAH değerlerinde bir değişiklik saptanmadı. Trakeal entübasyon sonrası hemodinamik veriler ile indüksiyon sonrası değerler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptandı (p<0.05). EEG analizinde, indüksiyon dönemi sonrası her iki hemisfer arka bölgelerinden alınan kayıtlarda daha belirgin olmak üzere delta yoğunluğunda belirgin bir artış gözlenirken (p=0.000); alfa ve beta yoğunluğunda azalma gözlendi (alfa için p<0.05, beta için p=0.001). Entübasyon sonrası delta yoğunluğunda anlamlı bir azalma gözlendi (p=0.001). Bu değişikliğe alfa ve beta yoğunluğunda anlamlı artış eşlik etti (p=0.001). Entübasyondan 5 dakika sonra ise delta yoğunluğunda kısmi azalma devam etti (p<0.05). EEG'deki bu kayıtlar, hemodinamik veriler ile uyumlu olarak yorumlandı.
Sonuç: Trakeal entübasyona stres yanıtın değerlendirilmesinde hemodinamik veriler ve EEG analizinin korelasyon gösterdiğini ve belirtilen dozlarda remifentanil kullanımının trakeal entübasyona stres yanıtı azalttığı düşünülmektedir.