Objective: Antidepressants exert distinct effects on cardiac autonomic nervous system function depending on their receptor profile; thus, different groups of antidepressants are expected to influence cardiac parameters in varying degrees. This study compares the effects of venlafaxine, a serotonin and noradrenaline reuptake inhibitor and reboxetine, a selective noradrenaline reuptake inhibitor, on ECG parameters and vital signs.
Methods: The cardiac parameters and vital signs of 44 depressed patients were evaluated. The initial dose of venlafaxine XR was 75 mg/day and the dose was increased to 150 mg/day at the end of the 2nd week. Reboxetine was started at 4 mg/day and increased to 8 mg/day at the end of the 2nd week of the study. Electrocardiography (ECG) was performed and the PR, QRS, QT, and QTc intervals were measured both at the beginning and at the end of the trial, as were the vital signs.
Results: The heart rate was significantly increased in the reboxetine group (Wilcoxon z=-3.510, p<0.001). The ECG parameters did not demonstrate significant differences at the end of the trial in the venlafaxine group, whereas the QT interval was significantly shortened (Wilcoxon z=-2.157, p=0.031) and the QTc interval significantly prolonged (Wilcoxon z=-2.399, p=0.016) in the reboxetine group at the end of the trial. Diastolic blood pressure (supine) was significantly increased at the end of the trial (Wilcoxon z=-2.390, p=0.017) in the venlafaxine group.
Conclusions: Since antidepressants have distinct receptor profiles, they may have varying effects on cardiac parameters. Reboxetine, a selective noradrenergic drug, is more likely to influence cardiac parameters than venlafaxine, a dual acting drug. Different groups of antidepressants, based on their mechanisms, of action should be studied more extensively with regard to their cardiac effects.
Depresyon hastalarında reboksetin ve venlafaksinin EKG değişkenleri üzerine etkisi
Amaç: Antidepresanlar reseptör özelliklerine göre kardiak otonomik sinir sistemi işleyişi üzerine farklı etkiler gösterebilir. Bu nedenle farklı gruplardaki antidepresanların değişen boyutlarda kardiak değerleri etkilemesi beklenebilir. Bu çalışma bir serotonin ve noradrenalin geri alım inhibitörü olan venlafaksin ile bir seçici noradrenalin geri alım inhibitörü olan reboksetinin elektrokardiyografi (EKG) değerleri ve yaşamsal bulgular üzerine etkilerini karşılaştırmaktadır.
Yöntem: Major depresif bozukluk tanısı ile izlenen 44 hastanın kardiak parametreleri ve yaşamsal bulguları değerlendirildi. Venlafaksinin başlangıç dozu 75 mg/ gün, reboksetinin başlangıç dozu 4 mg/gün iken her iki ilacın dozları 2. hafta itibariyle sırasıyla 150 mg/gün ve 8 mg/gün’e çıkıldı. Çalışmanın başında ve sonunda hastaların EKG’leri çekildi ve PR, QRS, QT ve QTc değerleri ile yaşamsal bulgular kayıt edildi.
Sonuçlar: çalışma sonunda reboksetin grubunda kalp hızının belirgin olarak yükseldiği saptandı (Wilcoxon z=-3.510, p<0.001). Çalışma sonunda venlafaksin grubunda EKG değerlerinde değişiklik izlenmezken, reboksetin grubunda QT aralığının belirgin olarak kısaldığı (Wilcoxon z=-2.157, p=0.031) ve QTc aralığının belirgin olarak uzadığı saptandı (Wilcoxon z=-2.399, p=0.016). Venlafaksin grubunda diyastolik kan basıncının (yatar durumda) çalışma sonunda belirgin olarak yükseldiği saptandı. (Wilcoxon z=-2.390, p=0.017).
Tartışma: Her antidepresanın farklı reseptör özellikleri olduğundan kardiak değerler üzerine farklı etkilerinin olması muhtemeldir. Bir seçici noradrenerjik antidepresan olan reboksetinin çift etkili venlafaksine göre kardiak değerleri daha çok etkilediği söylenebilir. Bununla beraber, etki etme düzenekleri açısından farklılıklar gösteren antidepresanların kardiak etkileri geniş ölçekli çalışmalarla ayrıntılı olarak araştırılmalıdır.