Objective: This study aims to compare the long term monitored schizophrenic patients to short term monitored patients with respect to sociodemographic, disorder and treatment characteristics and prognosis in outpatient practices.
Method: In this study, files of schizophrenic patients referred first time to the outpatient psychiatry clinic of Medical School of Uludag University during the years 1998-2005 were examined. With a form, socio-demographic, disorder and treatment characteristics and prognosis of the patients were questioned. The recruited 274 patients were examined in two groups as long term monitored (>2 years) patients and short term monitored (<2 years) patients. Initially prescribed antipsychotics were divided into two groups as Atypical and Typical antipsychotics.
Results: Sixty four of 131 long term monitored patients (48.9%) underwent treatment alteration at least once during the entire follow up period while only 24 of 143 short term monitored patients (16.8%) underwent treatment modification at least once (p<0.001). Antipsychotic was not changed however some of them received another psychotrophic agent in combination with the former one in 58% of the patients that was followed up for long term. Age of the patient (p<0.01), duration of antipsychotic use (p<0.001), frequency of attacks (p<0.05), and hospitalization (p<0.001) were greater in long term monitored patients. The use of anticholinerjic agents (p<0.05) and adjuvant antipsychotics (p<0.01) were much more common in long term monitored patients.
Conclusions: Age of the patient, duration of antipsychotic usage and frequency of attacks and and hospitalization may influence the monitoring of the schizophrenic patients in the outpatient clinics.
Ayaktan takip edilen şizofreni hastalarının takip sürelerini etkileyen sosyodemografik, hastalık ve tedaviye ait özellikler
Amaç: Ayaktan tedavi uygulamalarında uzun süre takipte kalan şizofreni hastalarının kısa süre takipte kalanlarla, sosyodemografik ve hastalık özellikleri ile tedavi ve tedavi seyri açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Bu çalışma ile, hastaların Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri polikliniğine 01 Ocak 1998-31 Aralık 2005 tarihleri arasındaki ilk başvurularına ait dosya bilgileri retrospektif olarak incelendi. Hazırlanan özel bir form ile; hastaların sosyodemografik ve hastalık özellikleri, tedavi ve tedavi seyri araştırıldı. Çalışmaya dahil edilmiş olan 274 hasta; uzun süre (>2 yıl) ve kısa süre (<2 yıl) poliklinik takibinde kalanlar olarak iki grup halinde incelemeye alındı. İlk başlanan antipsikotik ilaçlar: atipik ve tipik antipsikotikler olarak iki gruba ayrıldı.
Bulgular: Uzun süre takipte kalan 131 hastanın 64’ünde (%48.9) takip süresince en az bir kez ilaç tedavisi değişikliğine gidilirken, kısa süre takipte kalan 143 hastanın ancak 24’ünde (%16.8) en az bir kez ilaç tedavisi değişikliği yapılmıştır (p<0.001). Uzun süre takipte kalanların %58’inde ilk başvurudaki antipsikotik değiştirilmemiş veya ek psikiyatrik ilaç kullanılmıştır. Uzun süre takipte kalanların kısa süre takipte kalanlara göre yaşı (p<0.01), antipsikotik kullanma süreleri (p<0.001), hastaneye yatış (p<0.001) ve atak sayıları (p<0.05) anlamlı derecede daha yüksekti. Uzun süre takipte kalanların antikolinerjik ajan (p<0.05) ve ek antipsikotik (p<0.01) kullanma oranları, kısa süre takipte kalanlardan anlamlı olarak daha fazlaydı.
Sonuç: Bu çalışmada, hastanın yaşının, antipsikotik kullanma süresinin, atak ve hastaneye yatış sıklığının şizofreni hastalarının poliklinik takip sürelerine etkisinin olabileceği dikkati çekmiştir.