.png)
Pheniramine (AvilTM)is an antihistaminic drug, which also has anti-cholinergic properties. It is used to treat allergic conditions such as hay fever and urticaria. It can also be used for insomnia due to its relatively strong sedative properties. Available data suggest that it may have greater abuse potential than other anti-histaminic agents . Here we present, a case of pheniramine dependence. The case was judged to be interesting because of her working in the health sector, abusing other substances along with pheniramine, because of the rarity of such cases and due to the diagnosis and follow-up. The patient was a twenty-three year old, single, female, who applied to the outpatient department complaining for pheniramine abuse amounting to ten vials per day. Upon questioning, it was learned that she used to work in the health sector until a few months ago. She used pheniramine for the first time two and a half years ago for urticaria, noticing its sedative effects. Thereafter, she continued to use pheniramine intra-venously for her interpersonal problems. She reported gradual development of tolerance and physical and psychological withdrawal symtoms when she could not use the drug. Pethidine and diazepam abuse were added six months ago. She was diagnosed to have “Pheniramine Dependence and Pethidine/ Diazepam Abuse” and referred for hospitalization. She received fluoxetine 20 mg/ day and reported no craving at her discharge. However, she relapsed at the third month of follow-up and had to be referred for a second hospitalization. According to available data, it may be said that pheniramine might be especially risky for abuse potential when compared to other anti-histaminic agents. Abuse of anti-histaminics may be reduced by education of physicians and patients on this potential side efffect.
Feniramin bağımlılığı: Bir olgu sunumu
Feniramin (AvilTM) antikolinerjik özellikleri de olan bir anti-histaminik ajandır ve saman nezlesi veya ürtiker gibi alerjik durumların tedavisinde kullanılmaktadır. Göreceli olarak kuvvetli sedatif etkisi nedeniyle, uykuya yardımcı olarak da kullanılabilmektedir. Eldeki veriler diğer antihistaminiklere göre daha sık kötüye kullanılabileceğini düşündürmektedir. Bu yazıda, feniramin bağımlılığı tanısı alan bir olgu sunulmuştur. Olgumuzun özellikle sağlık çalışanı olması, farklı maddeleri de kötüye kullanması ve ülkemizde bildirilen olguların nadir olması, tanı ve tedavi süreci nedeniyle ilgi çekici olabileceği düşünülmüştür. Olgu, yirmi üç yaşında, bekar, kadın hasta ayaktan tedavi merkezimize günde on ampul Feniramin (AvilTM) kullandığını belirterek başvurdu. Öyküden, bir kaç ay öncesine kadar sağlık sektöründe çalıştığı, ilk kez, iki buçuk yıl önce ürtiker tanısı nedeniyle feniramin kullandığı ve sedatif etkilerini fark ettiği, daha sonra kişiler arası ilişki sorunları nedeniyle intravenöz yolla feniramin kullandığı; zamanla tolerans, ilacı kullanamadığı zamanlarda ise fiziksel ve psikolojik çekilme belirtilerinin geliştiğini tarif ettiği öğrenildi. Altı ay önce petidin ve diazepam kötüye kullanımı da eklenmişti. Hasta “Feniramin Bağımlılığı ve Petidin/ Diazepam Kötüye Kullanımı” tanısı konarak, yatış için yönlendirildi. Yatışta şuoksetin 20 mg/ gün kullanan hasta taburculuğu sırasında aşerme tarişemiyordu. Ayaktan takibin üçüncü ayında yakınmaları depreşen hasta ikinci defa yatırılmak üzere yönlendirildi. Eldeki veriler değerlendirildiğinde feniraminin antihistaminikler arasında kötüye kullanım potansiyeli açısından özellikle riskli olabileceği söylenebilir. Anthistaminiklerin kötüye kullanımı hastaların ve hekimlerin bu konuda uyarılması ile azaltılabilir.