Naltrexone treatment of self-injurious behavior in autistic patients and two case reports

Opiates lower the excitation of locus coeruleus via decreasing the firing activity of neurons. It is implicated that dysfunction of opiatergic systems might be mostly responsible for causing social withdrawal behaviour. Increased brain opiatergic activity during neonatal period might decrease social motivation and cause social withdrawal in autistic children. Painful stimulants in post travmatic stress disorder patients increase opiate synthesis in brain and repetetive painful stimulants and flashbacks might reinforce this neurobiological process. Naltrexone, an opiate antagonist, is shown to decrease the flashbacks in patients with posttraumatic stress disorder. The underlying mechanism in which opiate antagonists diminish the self injurious behaviour in autistic children might involve the reduction of opiatergic activity which is increased by painful stimuli and self injurious behaviours. Regarding two cases who are admitted to our inpatient unit, the effects of opiate antagonists as well as their neurobiological mechanisms which lower agression and other potential pharmocological indications were discussed.

Otistik hastalarda kendine zarar verme davranışında naltrekson tedavisi ve iki olgu sunumu

Opiatlar lokus seruleusta ateşlenme hızını düşürerek uyarılmayı azaltırlar. Bu nedenle sosyal kaçınma ve geri çekilme davranışlarında opiaterjik sistem aktivasyonunun sorumlu olduğu ileri sürülmektedir. Otistik bozuklukta neonatal dönemde artmış beyin opiat aktivitesinin sosyal motivasyonu azaltarak otistik izolasyon ve uzaklaşmaya yol açtığı düşünülmektedir. Travma geçirmiş kişilerde ve Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB) olan hastalarda ağrılı uyaranın beyinde endojen opiat sentezini arttırdığı ve tekrarlayan ağrılı uyaranların veya geri dönüşlerin (şashback) bir pekiştirme kısırdöngüsü yarattığı ileri sürülmüştür.Opiat antagonisti naltreksonun travma sonrası stres bozukluğu hastalarında şash back’leri azalttığı gösterilmiştir. Otistik çocuklarda kendine zarar verme davranışının opiat antagonistleri ile azaltılmasının altında yatan nörobiyolojik mekanizma da bu ağrılı uyaranlar (kendine zarar verme şeklinde) yoluyla artan endojen opiat aktivitesine bağlı kısır döngünün kırılması yoluyla olabilir. Kliniğimizde yatarak gözlem altına alınan ve naltrekson sonrasında kendine zarar verme davranışında azalma olan iki olgu bağlamında opiat antagonistlerinin bu alandaki etkileri ve olası nörobiyolojik mekanizmaları ile diğer potansiyel kullanım alanları tartışılacaktır.