_page-0001.jpg)
.png)
Objective: To investigate the efficacy and tolerability of mirtazapine combination with methylphenidate in young subjects with diagnosis of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and comorbid anxiety or depressive disorders.
Method: Subjects with DSM-IV diagnosis of ADHD and comorbid anxiety or depressive disorders were added mirtazapine 7.5 or 15 mg/day initially to treat anxiety or depressive disorders as well as to counteract or avoid methylphenidate or SSRIs related side effects. Improvement in target symptoms were assessed using relevant scales and the Clinical Global Impression-improvement (CGI-I) scale.
Results: Subjects were four boys and three girls (11.85±2.91 years). Duration of methylphenidate and mirtazapine treatment was 14.28±9.41 and 3.71±0.95 months respectively. Final dose of mirtazapine was 16±2.64 mg/day. All subjects showed moderate to very much improvement in sleep and three subjects showed much improvement in appetite problems on CGI-I scale. Six subjects showed mild to very much improvement in anxiety disorders /symptoms and one subject showed much improvement in depression on CGI-I scale. Mirtazapine was generally tolerated well. Most frequently reported side effects were increased appetite (n=5), weight gain (n=4; 1000-4000 gm; 1357.14±1546.88 gm); day time sedation (n=4) and irritability (n=2).
Conclusions: Young subjects with diagnosis of ADHD and comorbid anxiety or depressive disorders may benefit from mirtazapine addition particularly in the presence of methylphenidate or SSRIs related sleep and/or appetite problems.
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde komorbid anksiyete / depresif bozuklukların tedavisinde mirtazapin kullanımı: olgu serisi
Amaç: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olan ve metilfenidat tedavisi alan çocuk ve ergenlerde komorbid anksiyete / depresif bozuklukların tedavisinde mirtazapinin etkinliği ve tolerabilitesini araştırmak.
Yöntem: DSM-IV’e göre DEHB ve komorbid anksiyete ya da depresif bozukluk tanısı alan olgulara hem anksiyete/depresif bozukluklara yönelik hem de metilfenidatla ilişkili yan etkileri gidermek ya da Seçici Serotonin Gerialım Önleyicisi (SSGÖ) ile ilişkili yan etkilerden kaçınmak için mirtazapin 7.5-15 mg/gün tedavisi başlandı. Hedef semptomlardaki iyileşme ilişkili ölçekler ve klinik global izlem-iyileşme (KGİ-İ) ölçeği kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Olgular dört erkek ve üç kız çocuğundan oluşmaktaydı (yaş ortalaması 11.85±2.91 yıl). Metilfenidat ve mirtazapin tedavi süreleri sırasıyla 14.28±9.41 ve 3.71±0.95 aydı. Mirtazapin ortalama dozu 16±2.64 mg/gündü. Bütün olgular KGİ-İ ölçeğinde uyku probleminde oldukça ya da çok düzelme gösterirken üç olgu iştah probleminde oldukça düzelme gösterdi. Altı olgu KGİ-İ ölçeğinde anksiyete semptom /bozukluklarında hafişe çok arasında değişen düzelme gösterirken bir olguda depresyon oldukça düzelme gösterdi. Mirtazapin genel olarak iyi tolere edildi. En sık bildirilen yan etkiler iştah artması (n=5), kilo alımı (n=4; 1000-4000 gram; 1357.14±1546.88 gram); gün içi sedasyon (n=4) ve irritabiliteydi (n=2).
Sonuç: DEHB ve komorbid anksiyete/depresif bozuklukları olan çocuk ve ergenler, özellikle metilfenidat ya da SSGÖ ile ilişkili uyku ve iştah problemlerinin varlığında, metilfenidat tedavisine mirtazapin eklenmesinden fayda görebilirler.