The fact that health policies in developing countries make it easier to access drugs (controlled substances), might result in addiction and dependence problems despite initial treatment purposes for drug intake. Benzodiazepines are drugs that have been widely prescribed and have been classified as controlled drugs. In this clinical case report, a patient is described who began to use lorazepam, developed tolerance and dependence to mega-dose of drug because of easy access to drug. The patient has used lorazepam approximately for six months as he gradually increased dose up to 220 mg/day. His efforts to drop the drug was unsuccessful and subsequently he applied to emergency service because of disturbing withdrawal symptoms. He showed initial withdrawal symptoms of severe restlessness, hyperpnea, sweating, headache, anxiety, and irritability which were succesfully controlled in the second day. Seizure or any other life threatening adverse effect were not observed during treatment. The health policies in developing countries should be arranged strictly to control availability and access to controlled drugs even by prescribed patients in order to avoid development of addiction in such cases.
Çok Yüksek Doz Lorazepam Bağımlılığı ve Yoksunluk Semptomları
Gelişmekte olan ülkelerde, kontrollü satılması gereken ilaçlara kolay ulaşımı sağlayan sağlık politikaları, tedavi için kullanılan ilaçların bağımlılık problemi oluşturmasına neden olabilir. Benzodiazepinler yaygın olarak reçete edilen kontrole tabi ilaçlardır. Bu çalışmada tedavi amacıyla lorazepam kullanmaya başlayan, ilacın kolay ulaşılabilirliği nedeni ile tolerans ve yüksek doz bağımlılığı gelişen bir olgu tanımlandı. Olgu ilaca kolay ulaşabildiği yaklaşık 6 aylık dönemde 220 mg/gün’e kadar kademeli olarak artan dozda lorazepam kullanmış olup; ilacı bulmakla ilgili güçlüklerden sonra, kendisi kademeli olarak azaltıp kesmeye çalışmıştır. Ortaya çıkan yoksunluk semptomları nedeniyle acil servise başvurmuştur. Hastada şiddetli huzursuzluk, nefes açlığı, terleme, baş ağrısı, kaygı, aşırı uyarılmışlık ve uykusuzluk mevcut olmasına rağmen nöbet veya yaşamı tehdit eden bir semptom gelişmedi. Çekilme semptomları ikinci günde başarı ile kontrol edildi. Hasta yatarak arındırma ve sürdürüm tedavisini reddedince, dördüncü günde kendi isteği ile taburcu edildi. Sonuç olarak, gelişmekte olan ülkelerde ilaçlara kolay ulaşımı sağlayan sağlık politikaları, kişilerin bağımlılık potansiyelini önemli düzeyde etkileyebilir