_page-0001.jpg)
.png)
Objective: We attemted to investigate the duration of hospital stay, demographics, and diagnostic features of the patients, and the association between length of hospital stay and the risk of readmission at in a university hospital psychiatry clinic.
Method: All the patients admitted to the inpatient unit of an urban university hospital, psychiatry department (UHPD) between November 1999 and November 2001 were evaluated for in terms of demographics, DSM IV diagnosis, duration and number of hospitalizations.
Results: A total of 342 patients, of which 201 (58,8%) female were admitted to the inpatient unit of the UHPD during the study period of two years. Most frequent diagnoses were found as unipolar depression in 113 patients (33%) schizophrenia in 73 patients (21,3%) and bipolar disorder in 48 patients (14%). The mean duration of hospital stay were found as 35,36 (SD:24.7) days. Among the 342 patients, 20% were readmitted to the inpatient unit. Statistical analyses revealed an association between the degree of psychopathology and the duration of hospital stay. However, there was no such association between the rates of readmission and the length of hospital stay.
Conclussions: The goal of psychiatric hospitalization should be offering the patient most accurate diagnosis, most appropriate treatment, and of course, an optimum level of social and occupational functioning. To achieve this objective, we should avoid unnecessarily long hospitalizations that keep the patient isolated and dependent, and also avoid ones that are shorter than needed due to financial considerations.
Bir üniversite hastanesi psikiyatri kliniğinde hasta yatış sürelerini etkileyen faktörler
Amaç: Bu çalışmada bir üniversite hastanesi psikiyatri kliniği (ÜHPK)’nde ortalama hasta yatış sürelerini, bu sürelerin hastaların tanısal ve demografik özellikleri ile ilişkisini ve yatış sürelerinin yeniden yatış üzerindeki etkilerini incelemesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Kasım 1999 - Kasım 2001 tarihleri arasında ÜHPK’nde yatarak tedavi gören tüm olguların DSM-IV tanıları, yaşları, cinsiyetleri, yatış süreleri ve yatış süreleri ile yeniden yatış oranları arasında bir ilişki bulunup bulunmadığı incelendi. Bulgular: Çalışma süresi olan iki yıl boyunca toplam 342 hasta ÜHPK’nde yatarak tedavi görmüştür. Bu hastaların 201’i kadındır (%58.8). Bu hastalarda görülen en sık tanılar, 113 hastada unipolar depresyon (%33); 73 hastada şizofreni (%21.3) ve 48 hastada bipolar bozukluk (%14) olarak bulunmuştur. Bu 342 hastanın ortalama yatış süreleri 35,36 (SS:24.7) gün olup, bu hastaların %20’sinin çalışma süresi boyunca iki ya da daha fazla sıklıkta ÜHPK’nde yatırılarak tedavi gördükleri saptanmıştır. Yapılan istatistik incelemelerde hastaların yatış süreleri ile psikopatolojinin şiddeti arasında bir korelasyon saptanırken, yatış süreleri ile yeniden yatış oranları arasında bir ilişki bulunmamıştır.
Tartışma: Psikiyatrik hospitalizasyonda amaç, hastanın en doğru tanıyı alması ve en uygun tedaviyi almaya başlamasını ve mümkün olduğunca toplum içi işlevselliğini sürdürmesini sağlamaktır. Bunu yaparken, hastaları tamamen izole eden ve bağımlı kılan gereğinden uzun yatışlar kadar ve ekonomik kaygılarla hızlı yatış-çıkış sağlamak adına planlanan gerekenden kısa yatışlardan da kaçınmak gerekir.