Objectives: The contemporary approach to psychiatric diseases is to refer the patient to community-based care instead of hospital-based care. In addition to medication, it has been found that day-hospital practices have positive results in schizophrenic patients. In this study, our purpose is to report the results of a psychosocial rehabilitation program at Bakırköy Day Hospital for schizophrenic patients receiving medication, and to compare them with the results for schizophrenic patients receiving medication who were not in this program.
Methods: The participants were 55 patients who attended Bakırköy Day Hospital continuously for a minimum of six months, completed their psycho-education group therapy, a 14-week structured group therapy and had one key person from their family who completed the family psycho-education group program. These patients had not failed to attend personal consultation interviews more than three times, had worked for three months or longer in a workshop or in one of the fields of business defined by the center and had been receiving medication. The study also included 45 control schizophrenic patients who received only medication. All patients were assessed using the Positive and Negative Syndrome Scale, the Quality of Life Scale, the Schedule for Assessing the Three Components of Insight ,the Social Functionality Scale and the Disability Assessment Schedule and the groups were compared to each other.
Results: No statistically significant difference was found between the two groups in terms of sex, age, marital status, having children, and cohabitant variables (p>0.05). The average number of years of education for the “rehabilitation+medication” group was statistically significantly higher compared to the group that received only medication (p<0.05). A statistically significant difference was found between the groups for age of onset and number of hospitalizations (p<0.05). Statistically lower results were obtained in the “rehabilitation+medication” group when the Positive and Negative Syndrome Scale total score and the Disability Assessment Schedule were compared between the groups (p<0.05). The scores of the “rehabilitation+medication” group were significantly higher in terms of the Schedule for Assessing the Three Components of Insight, Social Functionality Scale, and Quality of Life Scale for schizophrenic patients (p<0.05).
Conclusions: This study is important because it shows that the approach to schizophrenic patients in our country is consistent with treatment progress in the rest of the world. Our study reveals that multidimensional psychosocial rehabilitation influences many fields and highlights the need for other approaches in addition to medication.
İlaç tedavisine eklenen psikososyal rehabilitasyon programının şizofreni hastaları üzerindeki etkileri: Kontrollü bir çalışma
Amaç: Psikiyatrik hastalıklara çağdaş yaklaşım hastane temelli bakım yerine toplum temelli bakıma yönelmektedir. Şizofreni hastalarında ilaç tedavisine ek olarak gündüz hastanesi uygulamalarının olumlu sonuçları bildirilmektedir.Bu çalışmada amacımız Bakırköy Gündüz Hastanesi’nde uyguladığımız psikososyal rehabilitasyon programının ilaç tedavisi altındaki şizofreni hastalarındaki sonuçlarını ortaya çıkarmak ve bu program uygulanmayan ilaç tedavisi altındaki şizofreni hastaları ile karşılaştırmaktı.
Yöntem: Bakırköy Gündüz Hastanesi’ne en azaltı ay boyunca devam etmiş ve 14 haftalık yapılandırılmış bir grup eğitimi olan psikoeğitim grup tedavisini tamamlamış, ailesinden en az bir anahtar kişinin aile psikoeğitim grubunu tamamladığı, bireysel danışmanlık görüşmelerini üç kezden daha fazla aksatmamış, en az bir atölyede ya da merkezde tanımlanmış iş alanlarından birinde üç ay ya da daha uzun surely çalışan ve ilaç tedavisi de almakta olan 55 hasta ve yalnızca ilaç tedavisi gören 45 kontrol şizofreni hastası alınmıştır. Tüm hastalara Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği, Şizofreni Hastaları İçin Yaşam Niteliği Ölçeği, İçgörünün Üç Bileşenini Değerlendirme Ölçeği, Sosyal İşlevsellik Ölçeği, Yeti Yitimi Değerlendirme Çizelgesi uygulanmış ve gruplar birbiriyle karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Her iki grup arasında cinsiyet, yaş, medeni durum, çocuk sahibi olma durumu, kiminle birlikte yaşadığı değişkenleri yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Rehabilitasyon+ilaçtedavisi grubunun eğitim süresi sadece ilaç tedavisi alan gruptan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksekti (p<0,05). Gruplar arasında hastalık başlama yaşı, hastaneye yatış sayısı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği toplam puanı, Yeti Yitimi Değerlendirme Çizelgesi skorları gruplar arasında karşılaştırıldığında rehabilitasyon+ilaç tedavisi grubunda istatistiksel olarak düşük sonuçlar elde edilmiştir (p<0,05). İçgörü, Sosyal İşlevsellik Ölçeği, Şizofreni Hastaları İçin Yaşam Niteliği Ölçeği açısından rehabilitasyon+ilaç tedavisi grubunun puanları anlamlı düzeyde yüksekti (p<0,05).
Sonuç: Bu çalışma ülkemizde şizofreni hastalarına dünyadaki gidişata uygun biçimde yaklaşımın sonuçlarını göstermesi bakımından önemlidir. Çalışmamız, çok boyutlu psikososyal rehabilitasyonun, şizofreni hastalarında bir çok alanı etkilediğini ve ilaç tedavisinin yanı sıra başka yaklaşımların gerekliliğini ortaya koymaktadır.