Psychiatry and Clinical Psychopharmacology

ANTIDEPRESSANT TREATMENT METHODS IN CHRONIC AND MAJOR DEPRESSIVE PATIENTS: A COMPARISON STUDY

1.

Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi, Bakırköy-İstanbul

Psychiatry and Clinical Psychopharmacology 1998; 8: 8-13
Read: 605 Downloads: 416 Published: 15 March 2021

In this study, treatment m ethods are investigated in two groups of patients, chronic depressives and major depressives in remission. Treatment m ethods are compared in both groups during past depressive episodes and ongoing depressive episode. The purpose is to raise attention to the fact that; although the percentage of treatment seeking is high in chronic depressives, 11% of the cases had no treatment, 55.6-60.0% had insufficient treatment. Two-thirds of the chronic depressives had no treatment in past depressive episodes. In the chronic depression group, 63.5% had medium; 25.4% had insufficient doses of antidepressant treatment. Those who had a sufficient dose of antidepressant treatment were 11% of sample. In chronic depressives treatment is also delayed. This might cause the development of chronicity in depressive cases and thus cause disability and other secondary complications. These features are important in the prim ary care and psychiatric education of mental health professionals.


Kronik depresyon ve major depresyonda antidepresan tedavi uygulamaları: karşılaştırmalı bir çalışma

Bu çalışmanın amacı belirgin yetiyitimine yol açan kronik depresyondaki klinik seyir özellikleri ve tedavinin önemine dikkati çekmektir. Kronik depresyon ve iyileşen major depresyon olgularında tedavi uygulamaları araştırılmıştır. Her iki grupta geçmiş depresif nöbetlerde ve süregiden depresif durum boyunca uygulanan tedaviler kaşılaştırılmıştı. Kronik depresyon grubunda tedavi başvurusunun anlamlı oranda yüksek bulunmasına kaşın olguların %1'ne hiç tedavi uygulanmadığı, 55.6- 60.0'na yetersiz tedavi uygulandığı görülmüştü. Kronik depresyon olgularının üçte ikisi geçmiş depresif nöbetlerde hiç tedavi görmemiştir. Çalışmaya alındığı sırada kronik depresyon tanısı almış olgularda uygulanan tedaviler araştırıldığında olguların %63.5'unda ortalama, %25.4'ünde yetersiz dozda antidepresan ilaç kullanıldığı saptanmıştır. Yeterli dozda antidepresan tedavi gören olguların oranı ise %11'dir. Kronik depresyon olgularında antidepresan tedaviye başlanması geç olmaktadır. Kronik depresyonun seyri boyunca olguların çoğuna yetersiz ya da orta dozda antidepresan tedavi uygulanmaktadır. Bu durumun kronik depresyonun gelişmesine katkıda bulunabileceği ve depresyonun seyrini olumsuz etkilediği düşünülmektedir.
 

Files
EISSN 2475-0581