Objective: Studies demonstrated that there are certain similarities with substance abuse and binge eating-based eating disorders. When reviewing diagnostic criteria for substance abuse, it has been found that substance addiction and food addiction have in common. In order to assess the degree of addiction for food, Yale Food Addiction Scale has been developed. The purpose of this research is to study Turkish adaptation, reliability, and validity of the instrument.
Method: The translation of the instrument was maintained by two people and three measure-blind individuals. For the adaptation, the study was conducted with 31 students from Bogazici University. After the adaptation, for reliability and validity study, the instrument was administered to clinical and nonclinical groups (N=156). The study includes comparison of scores and foods chosen in item-26 between these groups.
Results: Transliteral equivalence was found through the Pearson correlation between original and Turkish form r=.49 (p<.001). In the reliability and validity study, internal consistency among items was found as statistically significant (Cronbach α=.93). Itemmeasure correlation is between r=.567 and r=.831. Comparison of scores between clinical (CG) and nonclinical groups (NCG) demonstrated that there is statistically significant difference between total scores of clinical and nonclinical groups (t=10.662 p<=.002).
Conclusion: According to the results, Turkish version of the instrument is a valid and reliable assessment tool for measuring food addiction.There are also additional findings for validity of the Turkish version of the instrument. When reviewing the results of item-26, it has been revealed that clinical group chose the food that is rich in carbohydrates. These results explained that food rich in carbohydrates has addictive features.
Yale yeme bağımlılığı ölçeğinin türkçe uyarlama çalışması
Amaç: Yapılan araştırmalarda aşırı yeme odaklı yeme bozukluklarının, madde bağımlılığı kriterlerine göre madde bağımlılıklaryla benzerlik gösterdiği kanıtlanmıştır (Davis & Carter, 2009).. Yeme bağımlılığını ölçme amacıyla 27 maddeden oluşan Yale Yeme Bağımlılığı Ölçeği geliştirilmiştir (Gearhardt, Corbin, & Brownell, 2009). Bu çalışmada, ölçeğin Türkçe formunun dil eşdeğerliliği, geçerliği ve güvenilirliği araştırılmıştır.
Yöntem: Yale Yeme Bağımlılığı ölçeğinin dil eşdeğerliliğinin sağlanması; çeviri, geri çeviri ve iki dili de bilen 31 üniversite öğrencisine Türkçe ve özgün formların uygulanması aşamalarından oluşmuştur. Bu çalışmanın sonrasında, güvenilirlik ve geçerliliğin saptanması için, testin Türkçe formu klinik ve klinik olmayan gruplara uygulanmıştır (N=156).
Bulgular: Ölçeğin dil eşdeğerliliği; çeviri, geri çeviri yöntemi ve aynı gruba uygulanan iki form arasında bulunan korelasyon ile sağlanmıştır (r=0.49, p<0.001). Ölçeğin güvenilirlik ve geçerlilik çalışmasında, iç tutarlılık açısından güvenilirlik çok güçlü bulunmuştur (Cronbach alpha=0.93). Ayrıca madde–ölçek korelasyon değerleri de, r=0.567 ile r=0.831 arasındadır. Geçerlilik, ayrıştırıcı geçerlilik olarak incelenmiştir ve klinik grup (KG) ile klinik olmayan grup (KOG) arasındaki karşılaştırmada anlamlı farklılık bulunmuştur (t=10.662, p<0.002).
Sonuç: Sonuç olarak, Yale Yeme Bağımlılığı Ölçeği Türkçe Formunun yeme bağımlılığının değerlendirilmesinde güvenle kullanılabilecek, geçerli ve güvenilirliği olan bir ölçek olduğu söylenebilir. Ölçeğin geçerliliğini gösteren ek bulgular da mevcuttur. Şöyle ki, problemli yiyecekler maddesine baktığımızda (Madde 26), klinik grubun belirttiği problemli yiyecekler arasında karbonhidrat oranı fazla olan yiyeceklerin, klinik olmayan gruptakine göre fazla bağımlılık yapacak düzeyde olduğu saptanmıştır.